به این دلیل که بستر زندگی انسان طبیعت است، و همیشه از آن تاثیر گرفته شده، پس در طب سنتی و اسلامی، صاحبنظران به طبیعت نگاه دقیقی داشته و با توجه به طبع هر چیز، میزان و نحوه استفاده یا عدم استفاده از حیوانات، گیاهان و…….را بیان کرده‌اند.
با استشمام هر عطری در بدن حالتی پدید می آید که موجب بوجود آمدن حالاتی مثل گرمی، سردی، انرژی، بیحسی و بیحالی یا آرامش و یا رخوت و سستی، فراموشی و یا تیز هوشی می گردد.
عطر ها و ادکلن هاغذای مغز به حساب می آیند و ما باید بر اساس اصول و قواعدی از آن عطرها بهره بگیریم. اگر از این قواعد استفاده نکنیم عطرها میتوانند برای ما عوارضی بوجود بیاورند.
مثلا یک فرد گرم مزاج با استشمام بوی عطر گرم مزاج ممکن است دچار سردرد شود ولی همین بوی گرم ممکن است موجب آرامش فرد سرد مزاج گردد.
بر عکس این حالت وقتی فرد سرد مزاج بوی ترشی و یا هر بوی سرد دیگری استشمام کند موجب سردرد و سستی مغز و بی حوصلگی وی می شود. از این رو لازم است مزاج عطرها را بدانیم، عطر گل محمدی، گل مریم، گل یاس، عطر تیروز عطرهای گرم و لطیف هستند، عطرهایی مانند بوی مشک و بوی چوب خیلی گرم است.
بوی سرکه، آب لیمو، ترشی ها، بوهای اسیدی و بوی تعفن از بوهای سرد هستند، بوی مواد شیمیایی مانند تینر، وایتکس، بنزین، نفت، استریل کنندها اثرات سردی بخشی برای مغز دارند و بوهای سرد تعریف می شوند و استمرار استشمام آن بوها موجب اختلال اعصاب و حتی فراموشی می شود.
البته نکته مهم دیگر فصل مناسب هر عطر است. عطرهای گرم را بهتر است در فصول سرد سال و مراسم شبانه استفاده کرد و عطرهای خنک را در فصول گرم سال و امور روزمره.
